Ostatnie pożegnanie po długiej chorobie

Przyjaciele, żegnamy dziś po długiej chorobie wspaniałego człowieka, który na przekór przeciwnościom losu każdy dzień przeżywał jakby był on ostatnim dniem. Nie zawsze tak było.  Jego życie odwróciło się do góry nogami gdy dowiedział się,  że ma nowotwór i że zostało mu już niewiele czasu by cieszyć się życiem.

 

 

Jakże wielkie było nasze zdziwienie gdy zaczął nagle planować swoje dni,  spełniać życiowe marzenia, spotykać z ludźmi, aby zaszczepić w nich swoją radość życia. Nagle znalazł czas na naukę  szybkiego czytania, przeczytał wiele pozycji, które od czasów nastolatka pragnął poznać, skoczył ze spadochronem i założył własnego bloga, na którym pisał o swojej miłości do codzienności.

 

 

Wielu z nas nauczył cieszyć się małymi rzeczami i radościami zwykłych dni. Czytaliśmy jego przemyślenia i zawsze jak jeden mąż zgadzaliśmy się z tym co pisał. Jego optymizm wszczepiony został w serce każdego z nas.

On od nas nie odszedł, on odchodził...każdego dnia coraz bardziej. Umierał z usmiechem na ustach, choć choroba sprawiała mu ból. Wiedział, że tak to musi wyglądać, ale był szczęśliwy, ponieważ spełnił swoją życiową misję.

 

 

Powtarzał nam z uporem maniaka: "znajdź swój cel w życiu, spełnij go, żyj szczęśliwie nie zastanawiając się co pomyślą inni, bo oni za Ciebie nie umrą ". Miał rację. Nauczył nas żyć swoim życiem , a gdy stanęła obok niego śmierć i podała mu rękę on obrócił się za siebie i powiedział: "Moje życie przeżyłem najlepiej jak potrafiłem. Spełniłem swoje marzenia i niczego nie żałuję. Mogę odejść, bo wiem, że wypełniłem godnie swoją misję."

 

 

Czyż każdy z nas nie marzy o takiej śmierci?  Każdy może taką mieć. Wystarczy wejść na stronę Adama- zostawił nam tam wszystkie potrzebne wskazówki dotyczące życia i szczęścia. On żyć będzie w swoich przemyśleniach na blogu na zawsze. Nie żegnamy się z Tobą na zawsze przyjacielu. Do zobaczenia w niebie!